Υπουργέ μας της ΕΛΑΣ, παραιτήσου μονομιάς!

Δυό νυχτοφύλακες στην ΕΙΣΟΔΟ του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης δέχονται νυχτερινή επίθεση από ομάδα κουκουλοφόρων, οπλισμένων με μαχαίρια, λοστούς κ.ά.
Τηλεφωνούν στο Αστυνομικό Τμήμα, αλλά από κεί κανένας δεν τρέχει να τους βοηθήσει, διότι δεν έβρισκαν, λέει, τον Εισαγγελέα Υπηρεσίας να πάρουν εντολή.
{Την χρειάζονταν την εντολή, λέει, λόγω ...Πανεπιστημιακού Ασύλου}

* Οι νυχτοφύλακες κακοποιήθηκαν άγρια από την ομάδα, νοσηλεύονται.
* Οι κουκουλοφόροι λήστεψαν «κανονικά» και ...με την ησυχία τους το Πανεπιστήμιο.
* Ο Εισαγγελέας δεν βρέθηκε όλη νύχτα, η Αστυνομία δεν επενέβη γιατί "δεν είχε εντολή".

Κε Χηνοφώτη, μάς προκύψατε πολυ μεγαλύτερο φασιστοειδές παχύδερμο από ό,τι περιμέναμε για έναν "νορμάλ" καραβανά.

Ώρα για σπίτι! Από την Εθνική! Κατά το μνημειώδες τραπεζικό "σλόγκαν".

Και μιά χαζούλικη απορία: Η αστυνομία, η ΕΛΑΣ τρομάρα μας, που δεν μπορεί να βρεί τον Εισαγγελέα Υπηρεσίας επί μιά νύχτα, περιμένουμε να βρίσκει τους παντός είδους κακοποιούς;;;
Πληρώστε φόρους, κωλοέλληνες, κατά Σαββόπουλο, γι' αυτήν και τόσους άλλους χαραμοφάηδες...

Σαν βγείς στον πηγαιμό σου για τη ντόπα...

Έπηξα, αδέρφια, έπηξα αυτό το δίμηνο.
Τί πρόπασχα, Πάσχα, απόπασχα ήταν αυτό;;;

Από τις "αποκαλύψεις" της Ζαχοπουλιάδας, της Θεμογκιουλογλιάδας, της Ζημενσοχριστοφοριάδας, στις επιθέσεις (στην τσέπη μας, στον ιδρώτα μας) του ...αποτρεπτικού Μεϊμαράκη {ΟΧΙ δεν είναι βλακεία η νέα «αγορά του Αιώνα»! Ανέντιμη αφαίμαξή μας είναι!}, του ασίκη Μπαινόπουλου {όχι δεν έχει στόχο τον ΠΑΟ, την τσέπη μας, τα ομόλογα, έχει αφαιμάξει κι αυτός}, μέχρι τα ντερμπεντέρικα «πέφτω από τα σύννεφα» για τον ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ ντοπαρισμένο πρωτα(θ)λητισμό...
«Στο δρόμο και στο πάλεμα και στό λιθάρι»...
Πού νά ΄ξερε ο ποιητής ότι ΚΑΙ στο κολύμπι ΜΟΝΟΝ με ΝΤΟΠΑ γίνεσαι πρωταθλητής...

Ά! ναί, μάς πήραν "κοψοχρονιά" και τον ΟΤΕ οι παλιογερμανοί... Για να παίρνουν οι ίδιοι τις μίζες από τους συμπατριώτες τους της Ζήμενς, όπως πολύ πετυχημένα κατάγγειλε ο Ναπολέων (ίδε σχετικόν μπλόγκ...).

Έπηξα, αδέρφια, έπηξα ! Και μιμούμενος την "αδελφή" Καραμούζα, τό 'ριξα στην ...ποίηση για να ξεδώσω.
Ιδού το ...καβάφειο πόνημά μου. Ελπίζω να μην τρίξουν τα κόκκαλα του μεγάλου αλεξανδρινού, τον οποίο αγαπώ, σέβομαι και θαυμάζω απεριόριστα.

Σαν βγείς στον πηγαιμό σου για τη ντόπα...

Σαν βγείς στον πηγαιμό σου για τη ντόπα...
να εύχεσαι νά 'ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος δάφνες και πρίμ και παροχές πολλές,
να εύχεσαι ν' αντέξει το σαρκίο σου όλες τις δόσεις
των αναβολικών και σκευασμάτων "βελτιωτικών".

Τον δήθεν θυμωμένο αντιντοπέ κοντρόλ,
την κακούργα τη Γουέϊντα μην φοβάσαι,
δεν θα σέ πιάσει, δεν θα λάχει στο δρόμο σου.
Δεν θα την συναντήσεις αν δεν την κουβανείς μες την ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν την στήνει εμπρός σου.

Εσύ το νού σου νά 'χεις πάντοτε δοσμένον
στις υψηλές κι ωραίες απολαύσεις
της νίκης, του μετάλλιου, των μύριων εσόδων
από βραβεία, διαφημίσεις, αντιπαροχές
όσων με την πρωτιά σου εγέμισες τις τσέπες.

Κι αν φτωχική τη βρείς
η ντόπα δεν σέ γέλασε.
Σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Και τόσο πλούσιος που έγινες, τώρα θα κατάλαβες
ότι οι ντόπες ξεφτίλα και μικρόνοια σημαίνουν.